Vanuit een open en zorgzame basishouding willen we met respect voor de inherente waardigheid, de autonomie in verbondenheid en de vrijheid van elke mens op een non-directieve manier aanwezig zijn. Door ruimte te geven aan het vrij mogen kiezen voor de dood, het mogen sterven, kan er ook ruimte ontstaan om (opnieuw) te kunnen kiezen voor het leven. De ruimte die ontstaat vanuit de openheid voor de mogelijkheid van euthanasie, exploreren we ten volle, zowel m.b.t. het perspectief van het willen sterven als m.b.t. het perspectief van het leven. Naast de exploratie van het willen sterven is er een actieve gerichtheid op herstel en het leven aanwezig.
Gezien de impact die een vraag om euthanasie ook op de betrokken naasten heeft, exploreren we – samen met de gast en met diens toestemming ook alle mogelijke verbindingen die de gast heeft met betrokken naasten.
Het is onze verantwoordelijkheid om zo goed als we kunnen de beleving, de waarden van onze gasten in te voelen en terug te geven in de dialoog. We zullen daarbij ook trachten om onze eigen kijk, mogelijk verschillend van deze van de gast, mee betrekken in de dialoog. . In de weerspiegeling van dit spanningsveld hopen we hen een grotere helderheid te schenken, waardoor ze een weloverwogen keuze kunnen maken in hun verhouding tot leven en dood.
Reakiro is geen op zichzelf staand aanbod. We willen complementair zijn en samenwerken met de aanwezige hulpverlening. Indien er geen huisarts, psychiater of psycholoog betrokken is, zullen wij inspanningen doen om samen met de gasten een hulpverlenersnetwerk te zoeken. Reakiro wil liefst invoegen in het bestaande weefsel en dit ‘weefsel aan hulpverleners’ inspireren op vlak van gepaste zorg voor deze specifieke doelgroep. We willen dit bereiken door het hanteren van een kwaliteitsvolle breedhoekbenadering.
